Jennetta Richards
Jennetta Richards (ur. 21 sierpnia 1817 w Walker Fold[1], zm. 9 lipca 1845 w Nauvoo[2]) – pierwsza żona Willarda Richardsa[3], jedna z postaci wczesnej historii ruchu świętych w dniach ostatnich (mormonów).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodziła się w Walker Fold w angielskim Lancashire[2] jako córka Johna Richardsa oraz Ellin Charnock[2]. Jej ojciec był pastorem posługującym w niewielkim zborze[4]. Po zetknięciu się z niedawno zorganizowanym Kościołem Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich została ostatecznie jego członkiem jako jedyna osoba w swojej rodzinie[3]. Ochrzczona została 4 sierpnia 1837 w rzece Ribble przez Hebera C. Kimballa[2]. Uznaje się ją za pierwszą osobę w Anglii, która została konfirmowana w tej wspólnocie religijnej[4][5].
24 września 1838 poślubiła Willarda Richardsa[2], odbywającego wówczas misję na Wyspach Brytyjskich[6]. Ich związek przewidział Heber Kimball już w dniu, w którym Jennetta została ochrzczona[7]. Do listopada 1839 młoda małżonka mieszkała ze swoim ojcem w Walker Fold[2], następnie, w lutym 1841, przeniosła się do Manchesteru[2].
Wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych, do Nowego Jorku dotarła 20 maja 1841[2]. Mieszkała początkowo w Richmond w stanie Massachusetts[2], wraz ze swoją szwagierką. Latem 1842[3] przeniosła się do Nauvoo[3], ówczesnego centrum ruchu świętych w dniach ostatnich. Zmagała się z przewlekłymi problemami zdrowotnymi[3]. Zmarła w Nauvoo[2], w tym też mieście została pochowana[7].
Wspominana regularnie w kontekście początków mormońskiego kultu świątynnego. Połączona wieczyście ze swoim mężem w obrzędzie pieczętowania podczas jednej z pierwszych w historii Kościoła ceremonii tego typu (29 maja 1843)[8]. Włączona w skład Namaszczonego Kworum, utworzonego przez Josepha Smitha, twórcę ruchu świętych w dniach ostatnich oraz prezydenta Kościoła[9]. Jako jedna z siedemnastu kobiet otrzymała drugie namaszczenie za życia Smitha[10], w obrzędzie zarezerwowanym wówczas dla mormońskich przywódców oraz dla niektórych z ich małżonek (27 stycznia 1844)[11]. Jako jedna z pierwszych kobiet w Nauvoo wzięła również udział w ceremonii obdarowania (1 listopada 1843)[12].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wilford Woodruff Papers: Jennetta Richards Richards. [w:] People [on-line]. wilfordwoodruffpapers.org. [dostęp 2021-10-09]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j The Joseph Smith Papers: Richards, Jennetta Richards. [w:] People [on-line]. josephsmithpapers.org. [dostęp 2021-04-15]. (ang.).
- ↑ a b c d e University of Virginia: Richards. [w:] Mormon Studies [on-line]. mormonstudies.as.virginia.edu. [dostęp 2021-04-15]. (ang.).
- ↑ a b Kenneth Mays: Picturing history: Sites connected to Jennetta Richards. [w:] Deseret News [on-line]. deseret.com, 2017-02-07. [dostęp 2021-04-15]. (ang.).
- ↑ D. Michael Quinn: They Served: The Richards Legacy in the Church. [w:] Ensign [on-line]. churchofjesuschrist.org, January 1980. [dostęp 2021-10-09]. (ang.).
- ↑ The Joseph Smith Papers: Richards, Willard. [w:] People [on-line]. josephsmithpapers.org. [dostęp 2021-04-15]. (ang.).
- ↑ a b The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints: These 9 women in Church history rose to face their challenges. Which ones have you heard of?. [w:] Church News [on-line]. thechurchnews.com, 2021-05-09. [dostęp 2021-10-09]. (ang.).
- ↑ Chapter 10 The House of the Lord, [w:] Glen M. Leonard , Nauvoo: A Place of Peace, a People of Promise [e-book], Salt Lake City: Deseret Book, 2002, lokalizacja 5604-5611, ISBN 978-1-57008-746-2 .
- ↑ Bergera 2002 ↓, s. 55.
- ↑ Anderson 2003 ↓, s. 152.
- ↑ Buerger 1983 ↓, s. 22.
- ↑ Buerger 1983 ↓, s. 23.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Gary James Bergera. The Earliest Eternal Sealings for Civilly Married Couples Living and Dead. „Dialogue: A Journal of Mormon Thought”. 35 (3), s. 41–66, 2002. Dialogue Foundation. ISSN 1554-9399.
- David John Buerger. The Fulness of the Priesthood":The Second Anointing in Latter-day Saint Theology and Practice. „Dialogue: A Journal of Mormon Thought”. 16 (1), s. 10–44, 1983. Dialogue Foundation. ISSN 1554-9399.
- Devery S. Anderson. The Anointed Quorum in Nauvoo, 1842-45. „Journal of Mormon History”. 29 (2), s. 137-157, 2003. ISSN 0194-7342.
- Devery S. Anderson. From Doctor to Disciple: Willard Richards's Journey to Mormonism. „Journal of Mormon History”. 38 (2), s. 66–98, 2012. ISSN 0194-7342.
- Claire Noall: Intimate Disciple: A Portrait of Willard Richards, Apostle to Joseph Smith, Cousin of Brigham Young. Salt Lake City: University of Utah Press, 1957, s. 1-630.